Placebo

[Nell]

Tylko, że ja już chyba mam innych przyjaciół niż Placebo ;)

[CureMar]

No i można już posłuchać nowej płyty Placebo. Z każdym odsłuchem jest lepiej i lepiej a takim "Exit Wounds" jestem wprost zauroczony.

[s'the figurehead]

A to w sprzedaży już?!

[CureMar]

W sprzedaży od jutra, ale internet oferuje różne możliwości ;)

[s'the figurehead]

I dziś te różne możliwości wykorzystałem i LLL dwukrotnie przesłuchałem. I powiem, że jest całkiem dobrze, nawet bardzo dobrze, jeśli chodzi o pierwsze wrażenia ogólne.

[Nevyn]

no z tego co słyszałem tu i tam, to chyba zdecydowanie lepsza ta płyta niż Batte for the sun

[s'the figurehead]

Oj tak i to pod wieloma względami. Płyta zdecydowanie równiejsza, świetnie zaaranżowana, pełna świeżości, ale też takiego typowego grania w "stylu starego placebo". Słychać w niej trochę nowoczesnych rozwiązań rodem z ostatnich dokonań DM , ale wszystko to jest nie jakąś marną podróbką, a wplecione taktownie i dające stylistyce płyty dodatkowej urody. Jest energetycznie już od samego początku, czyli utw.tytułowego LLL, notabene jak dla mnie chyba najlepszego początku od Pure Morning; następnie jest motoryczne Scene of the Crime singlowy Too Many Friends, który pojedynczo, co dałem wyraz we wcześniejszych postach, jakoś zniechęcił, ale w kontekście całej płyty, sprawdza się całkiem "przyzwoicie", bo jest po prostu przebojową częścią całości. Od czwartego utworu "klimat" płyty się zmienia i dostajemy niezwykłej urody dwa kawałki Hold On To Me oraz A Million Little Pieces, szczególnie polecam ten drugi, z bardzo ciekawą sekcją piano, no i fajnym rytmem; opuściłem Rob The Bank , bo podobnie jak Purify, jak dla mnie to najsłabsze punkty na płycie, może nie przeszkadzające, czy drażniące, ale w jakiś żaden szczególny sposób się nie wyróżniające; na koniec zostawiam trzy utwory, dla mega i to zarówno jeśli chodzi o brzmienie, wartość muzyczną, jak i stronę tekstową, czyli piszę tu o kolejno: Exit Wounds (07.), Begin The End (09.) i Bosco (10.)
Reasumując zatem, jestem szczerze zaskoczony, no i zadowolony, że dostaliśmy od Placebo nowy materiał, w duchu starego grania, ale w zdecydowanie świeżym "opakowaniu", co więcej, z większą dojrzałością, lepszym dopracowaniem szczegółów dźwiękowych, co niestety nie do końca wyszło na BFTS; tutaj dostajemy album kompletny i plasujący się wysoko w dyskografii grupy, która wciąż jak się okazuje, potrafi zaskoczyć i sprawić dużą niespodziankę.

[martynarnr91]

Album jest ok, ale nie porywa ani przygniata. Zauroczył mnie jedynie ostatni utwór - Bosco. Ale zauroczył porządnie.